Het paralympisch vuur brandt in Parijs en vanaf vandaag strijden topsporters met een fysieke of geestelijke beperking anderhalve week om eeuwige roem.

In de Franse hoofdstad zijn 86 Nederlandse atleten neergestreken, waarvan 24 sporters hun debuut maken op de Spelen. Er mag best iets verwacht worden van de Nederlandse ploeg. Op de Spelen van Tokio drie jaar geleden veroverden de Nederlandse paralympiërs 24 keer goud.

Wie zijn de blikvangers op de Spelen in Parijs? Op deze zeven Nederlandse atleten en teams moet je extra letten:

De stalen armen van Jetze Plat gaan een uitputtende anderhalve week tegemoet. De 33-jarige in Vrouwenakker opgegroeide atleet komt in actie op vier onderdelen in drie verschillende sporten: de para-triatlon, de para-marathon en het para-wielrennen (tijdrit en wegrace).

Plat, geboren met twee onvolgroeide benen, won in Tokio al goud in de wegrace en de triatlon. Ook in Rio 2016 pakte Plat al goud op de triatlon. Dit jaar doet de meervoudig wereldkampioen en Europees kampioen op de triatlon voor het eerst ook de marathon erbij. In het wheelen, zoals de sport genoemd wordt.

Plat doet overigens ook de loodzware supertriatlons Iron Man. Bij zijn debuut in 2017 – volgens hemzelf zijn succesvolste jaar ooit – won hij direct de prestigieuze race op Hawaï in een parcoursrecord.

Het was even wennen voor rolstoeltennisster Diede de Groot: in mei van dit jaar verloor de 27-jarige atlete zowaar weer eens een tennispartij, na 145 gewonnen wedstrijden. In het begin van die enorme zegereeks pakte De Groot drie jaar geleden paralympisch goud in Tokio. Ook in het dubbelspel.

De Groot, geboren met twee oneven lange benen, is in Parijs de grote favoriet voor goud. Maar, waarschuwt ze, de concurrentie uit vooral China is afgelopen jaren enorm gegroeid. De druk is er misschien alleen nog maar verder door toegenomen. “Ik ben nog steeds degene waar iedereen naar kijkt.”

Met minder dan goud neemt de 23-voudig grandslamwinnares geen genoegen. Om de overmacht nog even te schetsen: de afgelopen drie jaar won De Groot alle grandslamtoernooien.

Zouden de Nederlandse rolstoelbasketbalsters nog wel weten wat verliezen is? De Nederlandse vrouwen hebben al zeven jaar lang niet meer verloren en zijn Europees, wereld- en paralympisch kampioen. En dus: topfavoriet in Parijs.

Aanvoerster Carina de Rooij (44) dacht na de Spelen dat de honger naar winst wel een beetje gestild zou zijn. Maar nee. “Dat kan niet, je wil echt winnen.”

Is er nog wel tegenstand? Zeker, uit China, de Verenigde Staten en Canada, zegt bondscoach Gertjan van der Linden. Maar er is maar één topfavoriet.

Zet drievoudig paralympisch kampioen Kelly van Zon aan een tafeltennistafel en je krijgt spektakel. Door haar emoties, want ze schreeuwt en juicht bij gemaakte punten. Of door acties, zoals de spectaculaire duik tijdens de Spelen van Rio waarmee zij in 2016 wereldberoemd werd.

De 36-jarige Van Zon begon op haar negende met tafeltennissen en won goud op de Spelen van Londen, Rio de Janeiro en Tokio. Ook in Parijs is ze nog steeds een van de grote favorieten.

Haar oude tafeltennisclub in Dongen vernoemde een sportzaal naar haar en zelf speelt ze het liefst mee in competities tegen valide sporters. “Ik ben van mening dat, als het kan, je het moet zoeken bij een reguliere club. Ik ben geen voorstander van speciale gehandicaptenclubs”, zei ze al eens.

In het water zijn er weinig paralympiërs sneller dan de 25-jarige para-zwemmer Rogier Dorsman.

Dorsman, bij wie in 2012 een oogaandoening werd ontdekt en die inmiddels nog maar 2 procent ziet, werd in 2019 uitgenodigd voor een training in Zeist met het paralympisch zwemteam. Twee jaar later pakte hij drie keer goud op de Spelen van Tokio: op de 400 meter vrije slag, de 200 meter wisselslag (in een wereldrecord) en de 100 meter schoolslag.

Ook werd Dorsman in zijn betrekkelijk korte paralympische carrière al negen keer wereldkampioen. Het is niet de vraag of Dorsman paralympische medailles gaat pakken, maar hoeveel. Hij duikt in elk geval op zes verschillende onderdelen het bad in.

Toen Tristan Bangma als klein jongetje naar het wielrennen keek, wist hij het zeker: hij wilde wielrenner worden. Maar nadat zijn zichtaandoening was verslechterd, waardoor hij nu nog maar 1 procent ziet, meldde hij zich in 2012 als 15-jarige op de paralympische talentendagen in Papendal. Daar wachtte hem de tandem.

Als 18-jarige stond hij drie jaar later in Rio de Janeiro al op de Paralympische Spelen en won hij goud op de 1.000 meter tijdrit. Met huidige piloot Patrick Bos veroverde Bangma op de achtervolging het goud in Tokio. Als hij aan Bangma ligt, neemt hij deze Spelen zelfs drie medailles mee naar huis.

De 28-jarige Fleur Jong gaat in Parijs voor twee keer goud. Als wereldkampioen op de 100 meter (T64) en het verspringen (T64) in 2023 én 2024 moet ze wel.

Tijdens de Paralympische Spelen in Tokio was Jong, bij wie de onderbenen zijn geamputeerd waardoor ze loopt en springt op twee blades, vlaggendrager tijdens de openingsceremonie. Op haar eerste Spelen destijds pakte ze direct de paralympische titel in het verspringen. Momenteel is ze wereldrecordhoudster door haar sprong van 6.74 meter eind vorig jaar.

Twee keer goud pakken, wordt nog niet zo eenvoudig, want vooral op de 100 meter (T64) is de concurrentie groot. Concurrentie uit eigen land bovendien, want op de WK van dit jaar versloeg Jong sprintster Marlène van Gansewinkel met een verschil van slechts tweehonderdste.

Weten welke Nederlandse paralympiërs er in Parijs nog meer in actie komen en op welk onderdeel? In de carrousel hieronder zie je alle Nederlandse deelnemers overzichtelijk op een rij.