Het is waar iedere college basketball-speler een jaar naartoe werkt; deelname aan het felbegeerde NCAA Tournament. Ofwel: March Madness, het knock-out toernooi waar de beste 68 universiteitsteams van Amerika strijden om de titel. Dit jaar is Rienk Mast met zijn ploeg Nebraska Cornhuskers na een goed seizoen geselecteerd om deel te nemen en kan met de ploeg direct geschiedenis schrijven.
Als hij vertelt over March Madness, beginnen zijn ogen te glinsteren. “Dit is waarvoor ik naar Amerika ben gekomen”, vertelt Mast. Het slotstuk van het universiteitsbasketbal ging keer op keer aan zijn neus voorbij. Slechts 68 teams uit heel Amerika doen mee aan het knock-outtoernooi. Een jaar eerder miste Mast het toernooi op een overwinning na.
Om de kans op deelname te vergroten, verkast de Groninger na drie jaar bij het kleinere Bradley University te hebben gespeeld, naar de University of Nebraska. Een school die uitkomt in een sterkere competitie, waardoor de kans op plaatsing een stuk groter wordt.
Toch is deelname voor Nebraska Cornhuskers geen zekerheid. De ploeg uit de dunbevolkte prairiestaat heeft nog nooit een wedstrijd in het NCAA Tournament gewonnen. In deze eeuw is het slechts een keer gelukt om het toernooi te bereiken.
“Met een overwinning, gaat hij de geschiedenisboeken in”, vertelt Jason Dourisseau. De voormalig Amerikaanse profbasketballer speelt vier jaar lang voor de universiteit van Nebraska, waarna hij neerstrijkt in Groningen, om te spelen voor Donar.
In Groningen wordt hij vijf keer landskampioen en groeit Dourisseau uit tot publiekslieveling. “Veel herinneringen in deze zaal”, zegt hij, terwijl hij de Martiniplaza binnenstapt. Zijn shirt hangt boven de tribune, die naar hem vernoemd is. Net als hijzelf, is het nummer van Dourisseau met pensioen. Bij Donar wordt het nummer ‘8’ niet meer gedragen.
Ook Mast groeit op in Groningen als Donar-fan en daarmee ook met de grootheid Dourisseau. Op zijn 16e debuteert Mast als een van de jongste spelers ooit voor Donar. “Dat ik later met Jason (Dourisseau, red.) in het team kwam, is natuurlijk geweldig”, blikt Mast erop terug vanuit Amerika.
Andersom is Dourisseau maar wat gelukkig dat Mast nu voor zijn universiteit speelt. Dourisseau groeide op in de staat Nebraska en weet hoeveel het universiteitsteam voor de regio betekent. “Nebraska had weer eens wat successen nodig. Normaalgesproken is het American Football-team sterk, maar eigenlijk hebben die ook al meer dan tien jaar geen prijzen meer gewonnen.
Het succes van de basketbalploeg merkt Mast dan ook, als hij over straat loopt. “De laatste tijd merk ik dat ik vaker binnen blijf, om mijn ding te kunnen doen. Nu we zoveel winnen en op tv zijn, word ik eigenlijk altijd en overal herkend”, vertelt Mast.
“Het blijft een compliment, je hoort mij niet klagen”, gaat Mast verder. “Maar ik merk dat als ik rust wil, ik meer binnen blijf.”
Die gekte begrijpt Dourisseau wel. “Mijn neef bijvoorbeeld, die houdt niet op over Rienk (Mast, red.). Hij is een mega-fan van Nebraska en is bij bijna iedere wedstrijd aanwezig. Rienk is een vet-belangrijke belangrijke speler voor de ploeg.”
De eerste March Madness-wedstrijd van Mast en de hele basketbalploeg van de universiteit van Nebraska, zullen door miljoenen mensen bekeken worden. Ook Dourisseau zal de wedstrijd gaan volgen en heeft nog een laatste advies: “Ga op in het moment en geniet er vooral van.”
Nebraska Cornhuskers – Texas A&M Aggies begint vrijdag om 23.50 uur en is te zien op het schakelkanaal van ESPN.
Naast Mast zijn ook Bas Leyte (Clemson) en Maud Huijbens (Gonzaga) geplaatst voor het eindtoernooi. Leyte komt zelf niet meer in actie dit seizoen door een schouderblessure. Huijbens speelt in zondagavond om 00.30 uur de eerste ronde tegen UC Irvine.